Πώς διαλέγουμε το σωστό κρέας;

Βασικός κανόνας: Χρησιμοποιούμε τις αισθήσεις μας

1) Ραβδώσεις

Σε όλους μας είναι γνωστό πως το λίπος είναι κακό για την υγεία γι’ αυτό πολλοί από εμάς διαλέγουμε τα τελείως άπαχα κομμάτια κρέατος ή με λίγη ποσότητα λίπους. Για παράδειγμα το λαρδί μπορεί να φανεί καλό, σε ένα υγιεινό πρωινό χρησιμοποιώντας μία μικρή ποσότητας στο κρέας που θα καταναλώσουμε δίνοντας καλύτερη γεύση.

Όταν επιλέγουμε ένα κρέας, πρώτα ελέγχουμε τις ραβδώσεις του λίπους (μαρμαρωτό) σε όλη του την επιφάνεια. Έτσι θα μαγειρεύεται σωστά, διατηρώντας το ζουμερό και τρυφερό. Το τελείως άπαχο κρέας στεγνώνει πιο εύκολα αν δεν ρίχνουμε κάποιου είδους υγρό. Ελέγχουμε να μην είναι όλο γεμάτο με λίπος το κρέας. Θέλουμε να έχει λίγο λίπος, όχι μεγάλες λωρίδες και προσέχουμε να μη μπερδεύουμε το λίπος με χόνδρους.

2) Οσμή

Μπορεί να μας φαίνεται λογικό, αλλά αν το κρέας έχει άσχημη μυρωδιά απλά δεν το αγοράζουμε. Το κάθε είδους κρέατος έχει τη δική του, μοναδική μυρωδιά, αλλά διαφορετικά κομμάτια από το ίδιο κρέας είναι αναγκαίο να μυρίζουν περίπου το ίδιο. Η σάρκα του κρέατος είναι απαραίτητο να είναι σφικτή, χωρίς περίεργα υγρά (κολλώδης ουσία), η μυρωδιά να είναι ευχάριστη να μην έχει την μυρωδιά της αμμωνίας (πράγμα που δηλώνει αποσύνθεση).

3) Ελαστικότητα

Προσέχουμε το κρέας πριν το αγοράσουμε, ακουμπώντας το. Το καλό, φρέσκο κρέας πρέπει να είναι σταθερό κι όχι σκληρό ή μαλακό. Θα πρέπει να το πιέζουμε και μετά να συνεχίζει να διατηρεί το σχήμα του. Όταν δεν επανέρχεται την ώρα που το πιέζουμε ή είναι αρκετά σκληρό, τότε πιθανώς να είναι μπαγιάτικο. Επιπλέον, όταν παρατηρούμε μία κολλώδης ουσία στην επιφάνεια του κρέατος τότε έχει ήδη ξεκινήσει η αλλοίωσή του.

4) Χρώμα

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θεωρούν τον σημαντικότερο παράγοντα επιλογής ενός κρέατος, το χρώμα του. Κάτι τέτοιο αληθεύει ως ένα σημείο, δεν είναι όμως ο μοναδικός παράγοντας.

Αν θέλουμε για παράδειγμα να αγοράσουμε μοσχάρι, τότε αναζητούμε ένα κομμάτι που το χρώμα του είναι σκούρο κόκκινο. Έχουμε στο μυαλό μας πως το κρέας αρχίζει να κοκκινίζει αμέσως μόνο μετά την κοπή του όταν οι πρωτεΐνες στο εσωτερικό του αρχίζουν να αντιδρούν με τα μόρια οξυγόνου. Αυτό είναι συνήθως η καλύτερη ένδειξη πως το κρέας συσκευάζεται και καταψύχεται αμέσως μετά την κοπή του. Πότε δεν αγοράζουμε το βοδινό που έχει μαυρίσει. Διαλέγουμε κοτόπουλο με ροζ χρώμα και όχι με ένδειξη άσπρου χρωματισμού. Όσον αφορά το χοιρινό δεν προμηθευόμαστε όταν αυτό έχει γκρι αποχρώσεις.

Τελευταίες οδηγίες:

Όταν αγοράζουμε κρέας, καλό είναι να μην παρασυρόμαστε και αγοράζουμε μεγάλες ποσότητες με την πρώτη φορά. Μπορεί να μας βολεύει και να μας έρχεται πιο  οικονομικό, αλλά έχουμε το νου μας αν θέλουν να μας πουλήσουν ένα μεγάλο κομμάτι κρέατος σε ιδιαίτερα καλή τιμή καθώς είμαστε επιφυλακτικοί με τις διάφορες προσφορές.

Επίσης δε θα πρέπει να ξεχνάμε να έχουμε αρκετό  ώστε να καταψύχουμε γρήγορα το κρέας σε χαμηλή θερμοκρασία. Έχουμε πάντα υπόψιν μας πως όλα τα κρέατα δε διατηρούνται για πολύ καιρό. Ένα καλό κατεψυγμένο βοδινό κρέας διατηρείται μέχρι ένα χρόνο, ενώ το χοιρινό φυλάσσεται μέχρι έξι μήνες.