Κις Λορέν

Και εκεί που κάθομαι, έχω πάρει τον υπολογιστή μου να γράψω την συνταγή μου, να σου ξεκινάει ο χαμός! Χαχανίσματα, φωνές και κυνηγητό είναι οι εικόνες που συνθέτουν το σημερινό μου πρωινό. Γιατί αυτή την άγια ώρα που προσπαθώ να συγκεντρωθώ, να γράψω δύο αράδες γίνεται όλος αυτός ο χαμός; Τα δάχτυλα μπροστά από το πληκτρολόγιο είναι έτοιμα να πάρουν φωτιά, ξαφνικά τα πάντα σταματάνε, το μυαλό κάνει στάση εργασίας και δεν μπορώ να γράψω τίποτα. Φίλοι μου έρχονται που λέτε και εκείνες οι «ύπουλες» στιγμές που άξαφνα παύουν τα πάντα και απλά κάθεσαι και αγναντεύεις τον κέρσορα που σε κοιτά ανυπόμονα περιμένοντας πότε θα ξεκινήσεις. Ακόμα και αυτές οι «μουγκές» και «άηχες» σιωπές έχουν τη δική τους ομορφιά, δε νομίζετε; Πώς θα μιλήσω τώρα για την κις λορέν του αγαπημένου μου Ζεράρ Ντεπαρτιέ;(Γάλλος ηθοποιός). Συνεχίζω με γαλλική κουζίνα (όχι δεν έχω τόσο μεγάλο κόλλημα) αλλά η συγκεκριμένη συνταγή μπορεί να ελληνοποιηθεί χωρίς φόβο και πάθος! Εν συντομία θα σας πω το εξής. Πριν από 7 περίπου χρόνια έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο μαγειρικής του εν λόγω Γάλλου ηθοποιού. Το μάτι μου πηγαίνει κατευθείαν στην αυθεντική συνταγή της τάρτας. Χωρίς καθυστέρηση είπα πως θα την φτιάξω και έτσι έγινε. Είναι μία εξαιρετική, πλούσια σε γεύση τάρτα που δε θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Στη συνταγή που θα σας δώσω έχω προσθέσει και τις δικές μου πινελιές που το κάνουν πιο μυρωδάτο. Νομίζω πως η συγκεκριμένη συνταγή αν και χιλιοφορεμένη δεν χάνει ποτέ την αίγλη και την κομψότητα που διαθέτει. Φτιάξτε την σε κάθε είδους τραπέζι χωρίς φόβο. Η κις λορέν είναι η βασίλισσα της αλμυρής τάρτας, αναλλοίωτη και ατσαλάκωτη όσα χρόνια και να περάσουν! Ζήτω τα ΄90s!